Blazers giyen erkekler üç zorlu yılın dayanıklılığını kutluyor | gazete pasosu

Aşağı Manhattan’daki NYU Skirball Center’da Salı gecesi mucizevi bir şey oldu ve hayır, değildi. Seth Meyers ile öldürmek Moyes David espriler.

en blazer giyen erkekler Podcast, aradan geçen birkaç zorlu yıldan sonra canlı kayıt formatına geri döndü. Futbol taraftarlarının (veya çoğu Amerikalı için “futbol” taraftarlarının) kült bağlılığı sayesinde, kalabalık tüm pop kültürü ve Premier Lig referanslarına kilitlendi. Aynı fikirde olan fanatiklerin bir araya gelmesiydi, ama bu sadece futbolla ilgili değildi. Akşam, yaşadığımız ve birkaç boktan yıl boyunca katlandığımız şeylere muzaffer ve bazen yürek parçalayıcı bir övgüydü.

yabancılar için, blazer giyen erkekler sonucudur Roger Bennett ve Michael Daviesİki İngiliz gurbetçi, Bennett şimdi bir gururlu vatandaşlığa alınmış Amerikan vatandaşı. İkili, uluslararası futbol dünyasıyla mücadele ediyor, ancak esas olarak Premier Lig ve Amerika Birleşik Devletleri erkek ve kadın milli takımlarına odaklanıyor. Bunu daha keskin bir nükte, neredeyse çok belirsiz pop kültürü referansları ve onları dinleyiciler için çok sevimli ve sevecen kılan kendi kendini gizleyen bir alaycılıkla yapıyorlar.

Arkadaşımın güvenilir cömertliği sayesinde Don SteeleEtkinliğe katılabildim (ve yukarıdaki fotoğrafta, olmam gereken yer olan Rog’s Budweiser’ın çok altında görülebilir).

Bu, gerçekten hiç dinlemediğimi itiraf ettiğim yer. mio Dijital ses dosyası. İşlerini biliyorum, arada bir televizyon programlarını izliyorum ama hiç podcast yayıncısı olmadım. İşe giderken veya egzersiz yaparken müziği severim. Beni dava et.

Bu açıdan, Salı gecesi çekimlerine katılmaktan heyecan duydum. Hakkında çok iyi şeyler duyduğum ama tam olarak anlamadığım bir tür laik kilise hizmetine adım atıyormuş gibi hissettim.

Yaşadıklarım oldukça dikkat çekiciydi. Spor dünyasıyla daha az ilgisi var ve daha çok, birkaç yıllık kaostan sonra çok özlediğimiz bir duyguyla, Bennett ve Davies’in çok ustaca teslim ettiği bir duyguyla.

Birkaç üstünkörü açılış selamı ve bir grup fotoğrafından sonra, gösteri son birkaç yılda yaşadığımız tüm çılgın bokların yeniden anlatımına başladı. Bennett, Covid-19 ile başa çıkmanın ne kadar zor olduğunu anlatırken hemen duygularıyla savaştı. Çift, hepimizin panik içinde olduğu o derin endişeli ilk haftaları ve ayları yeniden yaşadı.

Davies ve Bennett daha sonra pandeminin başlangıcından beri gerçekten görmediğim bir şey yaptılar ve buna ne kadar ihtiyacım olduğunu fark etmediler: Kolektif savaşlarımızın gerçekten zorlu bölümlerini anlattılar. hem en korkunç anlardan bazılarını yeniden yaşamamıza hem de insanlığın zorluklar karşısında cesur kalma durumunu kutlamamıza izin verecek şekilde mantığa aykırıydı. Cesaret, Bennet’in söylemeyi sevdiği gibi.

İronik tarafsızlık ve ciddiyetin tuhaf evliliğini anlamak için, Bennett’in “cesaret” kelimesini bir slogan olarak kullandığını düşünün. Belli bir yaştaki insanlar o eskileri hatırlayacaktır. CBS Akşam Haberleri Çapa Dan yerine her gösteriyi bu kelimeyi söyleyerek bitirdiği için geniş çapta alay edildi. Klasik post-modern tarzda, Bennett sözcüğü örnekledi, bazı anlamlarını geri aldı ve göz yaşları dolambaçlı oldukça eski kökenlerine bir baş selamı ve başıyla selam verdi.

Böylece akşam, aslında iki yıldan biraz daha uzun bir süre önce hayatın neye benzediğinin katartik bir yeniden canlandırılması olan dizinin “üzücü” kısmıyla başladı.

Sassuolo forvetinden söz edildi Francesco Caputo Kovid nedeniyle 69 günlük aradan önce oynanan son maçta gol sevincini ‘İyi olacak evde kal’ mesajıyla bir kağıt parçası havaya kaldırarak kutladı.

Sokağa çıkma yasağı sona erdikten sonra oynanan ilk oyunda bir galibiyeti kutlayan Borrusia Dortmund da vardı.

Bennett, “Bir Dünya Kupası dışında bir futbol maçı için nadiren bu kadar heyecanlandım” dedi. “Bu gerçeküstü koşullarda bile geri dönen futbol normalliği duygusu getirebilir. Garip bir manzara. Futbolda tokalaşma, tükürme ve taraftar yok edildi. Normalde kalabalıktan bir kükreme duyacağınız başlama vuruşundan hemen önce ürkütücü bir sessizlik çöktü. Bunun yerine sessizliğe büründük ve ‘yeter mi bu?!’ diye düşündük. Ama futbolumuz vardı, güzel futbol.

Bennett, dünyanın dört bir yanındaki tüm futbol taraftarlarının “sadece sporun yapabileceği bir insani şekilde” birbirine bağlı olduğuna inandığını paylaştı. Erling Haaland tarafından ilk hedef.

Ancak daha sonra, Bennett’in çok sıradan bir şekilde tanımladığı, normalde sarı duvar olarak adlandırılan 25.000 çığlık atan ultras ile dolu bir dizi boş tribün önünde eğilirken kutlama yapan Dortmund oyuncularını anlattı.

Bennet, belki de tüm zamanların en meta-onomatopoeia’sı olan hıçkırıklarıyla ilgili bir hikaye anlatırken hıçkıra hıçkıra ağlayarak, “Aşk ve kayıp duygusuyla dolu garip, akıldan çıkmayan bir andı ve eve baktığımda lanet olasıca hıçkıra hıçkıra ağlıyordum” dedi. .

Cinayetten de söz edildi George Floyd ve bunu takip eden dünyadaki ırksal hesaplaşma.

Bennet, “Futbolun sadece etrafındaki toplumu yansıtan bir ayna olduğunu her zaman söyledik” dedi. “Ve ulustan ulusa, takımdan takıma, her kulüp, tüm dünyada yankılanan o ana damgasını vurdu.”

Bennet daha sonra, İngiltere’nin sansasyonu George Floyd’un öldürülmesinden altı gün sonra onunla kalan bir anı hatırladı. jadon sancho, daha sonra hala Bundesliga’da, Dortmund için gol attıktan sonra gömleğini yırttı ve Floyd’a bu el yazısı mesajla haraç ödedi. “Londra’da doğmuş, Almanya’da oynayan bir yıldız ama aklı Minnesota trajedisindeydi. Dünya izliyordu,” dedi Bennet.

Dürüst olmak gerekirse, Bennett gözyaşlarının çoğuna gülüyordu, hayran kalabalığın kahkaha ve alkışlarla aldığı bir duygu kaybı, çünkü hepimizin ihtiyacı olan arınma buydu. Kalabalık, düşünme, rahatlama, kolektif direncimizle gurur duymanın ve neredeyse herkesin bu uzun zamandır ertelenen aile birleşimine geri dönmesinin sevincinin büyük, kabadayı bir karışımıydı.

Kayda değer bir kişi kayıptı, Sevgili mio büyük hayran Jason Kennedykim öldü neredeyse iki yıl önce. Ölümcül bir Liverpool taraftarı, hayatı canlı kayıt sırasında Merseyside marşının heyecan verici bir yorumuyla kutlandı Asla yalnız yürümeyeceksin. Kennedy’nin imzası olan Hoosier ince çizgili blazer sahne ışıklarında asılı dururken, katılan OG Evertonyalılar bile yüksek sesle şarkı söylediler.

Akşam, ihtiyacım olduğunu bilmediğim duygusal bir uyandırma çağrısıydı. Ve büyük bir hayranı olduğum için değil, deneyimlerimi paylaşmayı seçtim. blazer giyen erkekler (her ne kadar yeni bir dönüşüm olmama rağmen.)

Her medya kuruluşu, Davies ve Bennett’in yaptıklarından ilham almalıdır. Topluluklarımız son üç yılın lanet olası çılgınlığıyla yüzleşmeli ve bununla başa çıkmalı. Duygusal noktalama işaretlerine ihtiyacımız var – yeni bir bölüme başlayabilmemiz için son bölümü bitirmek için.

blazer giyen erkekler bunu mizah, gözyaşı, kahkaha ve insan ruhunun bir kutlamasıyla yaptı. Bu kadar bayat olduğum için üzgünüm ama bazen bir peynir topu olacak kadar cesur olmalısın.

Cesaret.

—-

Aşağıdaki podcast’i dinleyin… ilk 20 dakika son birkaç yılın yansımasıdır, ardından USWNT ve Gotham FC ile yapılan bir röportaj. Kristie Mewis ve Gece geç ev sahibi ve büyük West Ham hayranı, Seth Meyers.

Bu bir görüş yazısıdır. Bu makalede ifade edilen görüşler yazarın sorumluluğundadır.