En İyi 40 Radyonun Hızlı Konuşan Yıldızı Dick Biondi 90 Yaşında Öldü

1960’ların başında Chicago’nun en popüler disk jokeylerinden biri haline gelen ve istasyonunun sinyalinin gücü sayesinde şehrin çok ötesinde duyulabilen “Çığlıkçı” lakaplı, coşkulu, hızlı konuşan Top 40 radyo kişiliği Dick Biondi, 26 Haziran’da Chicago’da öldü. 90 yaşındaydı.

Ölümü yakında çıkacak bir belgeselin yönetmeni Pamela Enzweiler-Pulice tarafından doğrulandı. “Amerika’yı Sallayan Ses: Dick Biondi Hikayesi.”

Bay Biondi, 1960’ta akşam vardiyası için haftalık 378 dolara (bugünkü dolarla yaklaşık 3.900 dolar) işe alındığında formatını rock ‘n’ roll olarak değiştirmiş olan WLS-AM’de bağırıyordu, ama şok sporcusu değildi. İstasyonun 38 eyalete ve Kanada’ya ulaşması, Bay Biondi’ye, rock müziğin popülaritesi artarken onu önemli bir medya kişiliği yapan bir platform sağladı.

1998’de Radio Hall of Fame’e giren Bay Biondi, kendisini kısa sürede bir Chicago yıldızı olarak kabul ettirdi. Kendisine “Vahşi Ben-tralyalı” diyordu; rekor atlamalar ve yardım etkinliklerine ev sahipliği yaptı; ve bir yenilik şarkısı kaydetti, “Pizzanın Üstünde,” 1961’de yerel bir hit haline gelen “On Top of Old Smoky” parodisi.

Bayan Enzweiler-Pulice bir telefon görüşmesinde “Kimse onun kişiliğine yaklaşamadı” dedi. “Vahşi, çirkin, şapşal ve canlandırıcıydı. O büyük bir çocuk gibiydi – bizden biriydi. Bizim dilimizi konuşuyordu.”

1961’de bir endüstri yayını olan The Gavin Report, onu yılın En İyi 40 disk jokeyi seçti. Akşam reytingleri sonunda Chicago radyosunda en yüksek seviyeye yükseldi.

Geleceğin film eleştirmeni Roger Ebert, 1961’in sonlarında Illinois Üniversitesi Urbana-Champaign’in öğrenci gazetesi The Daily Illini’de, “Ulusal tanıtımın parlaklığının ve hayran dergilerinin övgüsünün nadiren nüfuz ettiği gece disk jokeyinin gölge ülkesinde faaliyet göstermesine” rağmen, “Biondi son iki yılda Orta Batı’nın en ünlü adamlarından biri olmayı başardı.”

Chicago Tribune, yıllar boyunca Biondi’nin şovunun Chicago pazarındaki tüm dinleyicilerin yüzde 60’ına varan bir payını çektiğini bildirdi. 1962’de The Tribune, yerel izleyicilerinin çoğunun gençlerden oluştuğunu söyledi.

Bayan Enzweiler-Pulice, Bay Biondi’nin genç hayranlarından biriydi. Bir Biondi hayran kulübü kurdu ve bir haber bülteni yazdı. Yüzlerce kişinin helikopterle gelişini izlediği bir alışveriş merkezinde onunla ilk kez tanıştığında 13 yaşındaydı.

“Nereye giderse gitsin,” dedi, “hayranları onu topladı.”

WLS, plak şirketleri için hit yapma makinesinin kritik bir parçası haline geldi ve Bay Biondi bu denklemde önemli bir oyuncuydu. O, şirketi Vee-Jay’in merkezi Chicago’da bulunan Four Seasons için özellikle önemliydi.

En azından bir süredir Vee-Jay’de olan bir başka grup da Beatles’dı. “Tune In” (2013) adlı kitabı “The Beatles: All These Years” adlı öngörülen bir üçlemenin ilki olan Mark Lewisohn, Bay Biondi’nin 1963’ün başlarında Vee-Jay single’ı “Please Please Me”yi çaldığında, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki bir istasyonda ilk kez bir Beatles şarkısı duyulmuş olabileceğini söylüyor.

Ancak Bay Biondi’nin WLS’deki süresi yalnızca üç yılın ardından 1963’te sona erdi. Rakip bir istasyondaki “Vahşi Çocuk” olarak bilinen rakibi Dick Kemp ile karşılaştırıldığında şovundaki reklam miktarından şikayet edince kovuldu. Bay Biondi, sataşmasının satış müdürünü kızdırdığını söyledi; stüdyodaki bir çatışmada, bir mektup açacağıyla silahlanmış olan Bay Biondi, iki mühendis tarafından zaptedilmek zorunda kaldı.

Bay Biondi, bunun, kariyeri boyunca çeşitli işlerden kovulduğu 25 olaydan biri olduğunu söyledi.

İşten çıkarılmasından kısa bir süre sonra, The Tribune’de dedikodu köşe yazarı olan Herb Lyon şunları bildirdi: “Eski WLS Dee Jay Dick Biondi, hâlâ gençlerin kahramanı, kendi yeni albümü ‘Biondi Talks to Teenagers’ı piyasaya sürerek kasabada koşuyor, gerçek bir değişiklik.”

Richard Orlando Biondi, 13 Eylül 1932’de Binghamton yakınlarındaki Endicott, NY’de Michael ve Rose Biondi’nin çocuğu olarak dünyaya geldi. İlk olarak 8 yaşındayken radyoda sahne aldı ve Auburn, NY’de bir stüdyonun önünde dururken izlediği spiker ondan içeri girip bir kadın giyim mağazası reklamını okumasını istedi.

Böylece radyo ile aşk ilişkisi başladı. Gençken Binghamton’daki bir istasyonda spiker olarak çalıştı ve burada spikerlerden biri ona diksiyon dersi verdi. 1950’de liseden mezun olduktan sonra Corning, NY’de spor spikeri olarak işe girdi.

Sonraki on yıl boyunca Alexandria, La’daki istasyonlarda çalıştı (burada R&B oynadı ve lise futbol maçlarını aradı); York, PA; Youngstown, Ohio; ve Bufalo.

1957’de oynadığı bir rekor hop’a ev sahipliği yaptı. Jerry Lee Lewisateşli şöhretinin zirvesinde olan ancak etkinlikte aktör tarafından gölgede bırakılan Michael Landonbekarlığıyla yoluna çıkan “Bana Küçük Bir Öpücük Ver (Yapacak mısın, Ha?).”

Bay Biondi bir röportajda “Kızlar çıldırdı” dedi. “Chicago Tonight” adlı televizyon programında 2003’te. “Ne kadar yakışıklı olduğunu biliyorsun.”

Bay Biondi, düzenli olarak rekor atlamalara ev sahipliği yaptığı liselerin resmi renklerine uyması için haftadan haftaya boyadığı bir sakal bıraktı. Bir dinleyicinin cesaretiyle üç gün üç gece bir bayrak direğinde oturdu.

Ve Cleveland’da Elvis Presley kuliste tanıştığını ve onu giydiği beyaz gömleği imzalamaya ikna ettiğini söyledi; Bay Biondi daha sonra onu bir zıplamak için giydi ve hayranlar onu o kadar kötü bir şekilde parçaladı ki, kötü bir şekilde sıyrılan sırtını tedavi etmek için bir hastanenin acil servisine gitmek zorunda kaldı.

1963’te Chicago’dan ayrıldıktan sonra, Bay Biondi sonraki yarım yüzyılı zıplayarak geçirdi. 1963’te Los Angeles’ta KRLA’ya taşındı; 1964’ten 1965’te iptal edilene kadar Mutual Radio’da ulusal olarak yayınlanan bir programa ev sahipliği yaptı; ve sonra KRLA’ya döndü, burada 1965’te kendisi ve Bob Eubanks dahil DJ arkadaşları ve Casey Kasem, Beatles’ı Hollywood Bowl’da tanıttı. 1967’de WCFL’de Chicago’ya geri döndü.

1967’de The Tribune’e “Biliyorsunuz, Chicago’dan ayrıldığım gün oraya geri dönmeyi istemeye başladım” dedi. “Beni etkileyen şimdiye kadar bulunduğum tek yer orasıydı.”

Ancak 1972’de Cincinnati’deki bir istasyona gitmek için ayrıldı. Daha sonra Boston ve North Myrtle Beach, SC’ye taşındı ve 1983’te Chicago’ya geri dönmeden önce, en önemlisi 21 yıl boyunca yeni bir eski istasyon olan WJMK-FM’de bir gösteriye ev sahipliği yaptı. 2006’dan WLS’ye (bu sefer FM kadranında) geri döndü. istasyon, onunla olan ilişkisini 2018’de sonlandırdı.

Hayatta kalanlar arasında karısı Maribeth Biondi ve kız kardeşi Geraldine Wallace yer alıyor.

Bay Biondi’nin rock yıldızlarıyla karşılaşmalarının çoğu, onlarca yıl sonra canlılığını korudu.

Örneğin, o zamanlar “I Was a Teenage Werewolf” filminde rol alan Michael Landon’ın 1957’de birkaç yüz hayrandan oluşan kalabalığı büyülemesinden sonra, Jerry Lee Lewis’in ikinci seti için sahneye çıktığını ve 14 şarkı söylediğini hatırladı.

Bay Biondi, “İkinci gösteride çıldırıyor,” dedi. “O gidiyor ve işte Michael Landon. ‘Tamam tatlı çocuk, bu sefer beni geç’ diyor.”