Kümes Hayvanları Virüsü Kuzey Haiti’de Salınırken Çiftçiler Yıkıldı

PORT-MARGOT, HAITI — Jadeline François’nın ailesi nesillerdir kümes hayvanları yetiştiriyor. Creole tavukları sadece ailesine yiyecek sağlamakla kalmıyor, satıldığında ithal tavuklardan daha yüksek bir fiyat alıyor. Biraz incelik olarak görülüyorlar ve Vodou törenleri sırasında ruhlara teşekkür etmek için popüler bir teklif.

François, tavuklarının yumurtalarının bir kısmını ailesini beslemek için saklıyor ve Haiti’nin kuzeyinde tarım ve balıkçılığın ekonomiyi beslediği kırsal bir komün olan Port-Margot’taki evinin yakınında serbestçe dolaşan sürüye yumurtadan başkalarının da katılmasına izin veriyor. Ama son zamanlarda, yavruları küçülüyor.

“Annemin çiftçiliğini görerek büyüdüm, bu yüzden sıranın bana gelmesi çok doğaldı. Bu, ailelerimizin günlük geçimini sağlamamıza olanak tanıyor,” diyor çocuklarının okul ihtiyaçlarını karşılamak için tavuk satan François. “Fakat hastalık nedeniyle tavuklarımız büyük miktarlarda ölüyor.”

Tarımdan sonra et ve süt için hayvan yetiştirmek, Haiti’deki kırsal toplulukların ana gelir kaynaklarından biridir ve Haiti ekonomisi için yılda milyonlarca ABD doları üretir. Ancak Port-Margot’ta her yıl 1.000’den fazla tavuk, kuşları, özellikle evcil kümes hayvanlarını etkileyen çok bulaşıcı bir viral hastalık olan tavuk nezlesi veya Newcastle hastalığı olarak bilinen bir hastalıktan ölüyor. Semptomlar arasında denge kaybı, solunum sorunları ve anormal baş ve boyun pozisyonu yer alabilir, ancak bu semptomları tüm tavuklar göstermez ve bu da hastalığı kontrol altına almayı zorlaştırır.

Artan şiddet seviyeleri ve siyasi istikrarsızlığın ülkenin ekonomik ve sosyal kapasitelerini engellediği bir zamanda, bu hastalığın yaygınlığı insanların tavuk çiftliklerinden para kazanmalarını ve kendilerini beslemelerini engelliyor. Birçok yetiştirici, hastalık yayılmadan hayvanlarını öldürmek zorunda kalıyor. Bu hastalığa yüzlerce tavuğun telef olmasına tanık olan yerel bir veteriner, çiftçilerin hastalığı kontrol altına almak için daha iyi uygulamalar benimsemesini sağlamak istiyor ve bir aşılama programı için bastırıyor.

Kuzey Departmanında, Haiti’nin en büyük ikinci şehri Cap-Haïtien’in yaklaşık 35 kilometre (22 mil) batısında yer alan Port-Margot, 2015 hükümet rakamlarına göre yaklaşık 50.000 kişilik bir tarım komünüdür. Çiftçilerinin çoğu, yerel ekonomide çok önemli bir rol oynayan sığır, keçi, domuz ve kümes hayvanları yetiştiriyor.

Haitililer, poulet créole veya poul peyi olarak bilinen yerel tavukları besleme eğilimindedir. Et, komşu Dominik Cumhuriyeti’nden ithal edilen beyaz leghorn tavuğundan daha üstün kabul edilir ve ithal tavuğun beş katına kadar mal olabilir, bu da bu hayvanları yetiştirmeyi kazançlı bir meslek haline getirir. Creole tavuklarından elde edilen yumurtalar, Dominik Cumhuriyeti’nden ithal edilenlerin iki katı fiyata da alınabilir.

16 yaşından beri esnaf ve tavuk yetiştiricisi olarak çalışan Dasline Nelson, “Tavuklar ihtiyaç durumunda büyük bir ekonomik kaynak” diyor. “Hamileliğim sırasında, satışlarından elde edilen para bebeğim için gerekli olan her şeyi satın almak için kullanıldı. Ne yazık ki bu yıl tavuklarım hastalıktan etkilendi. 23 tavuğum vardı ve sadece sekiz tane kaldı” diye ekliyor Newcastle hastalığına atıfta bulunarak.

Vodou törenlerini yöneten bir ebe ve houngan veya erkek rahip Consius Leconte, bu yerel tavukların, belirli bir konuda yardım karşılığında ruhlara veya loa’ya sunulduğu Vodou törenlerinde çok talep görüyor, diyor. Siyah kreol tavuğu, iletişim ve konuşma üzerinde etkisi olan loa olan Papa Legba ile ilişkilendirilir; kırmızı horoz, çok korkulan bir loa olan L’inglesou ile ilişkilendirilir. Leconte, ayırt edici renkleri olmayan tavukların, hasta bir kişinin hastalığını iyileştirmesi için kurban olarak sunulabileceğini söylüyor.

Ancak bu çok rağbet gören yerel tavuk sürekli risk altındadır. Bir tavuk Newcastle hastalığına yakalandığında, iki ila altı gün içinde tüm sürüye yayılabilir; çiftçiler, kuşlarından herhangi birinin enfekte olduğundan şüphelenirlerse hızlı hareket etmelidir.

Tarım Bakanlığı’nın 2010 raporuna göre, hastalık her yıl kümes hayvanı popülasyonunun %60 ila %80’ini öldürebilir. Raporda ayrıca, tavuk çiftçilerinin stokları için uygun kümesler inşa etmeleri için eğitim verilmesi ve devlet veterinerlik hizmetleri tarafından koordine edilen bir önleme programı da dahil olmak üzere, konuyu ele almak için bir teklifin ana hatları çizildi. Ancak, 1994 programının bir parçası olan bir veteriner olan Antoine Ferdinand’a göre, Port-Margot’taki çiftçiler neredeyse otuz yıl önceki aşılama kampanyasından bu yana bu hastalıkla savaşmak için herhangi bir devlet yardımı almamıştır. Tavuk çiftçileri, yapabilecekleri tek şeyin ev yapımı tedaviler ve tavukları hastalık belirtileri gösterir göstermez öldürmek olduğunu söyleyerek, bu çiftçilik yöntemini yetiştirmeyi, satmayı ve geçinmeyi zorlaştırıyor.

Tarım Bakanlığı, çok sayıda yorum talebine yanıt vermedi.

Aynı zamanda eski bir Port-Margot yargıcı olan Ferdinand, “Bu hastalık her mevsim değişikliğinde, sıcaklık değişikliğiyle ortaya çıkıyor ve bu nedenle aynı yıl içinde üç ila dört kez ortaya çıkabiliyor” diyor. “Port-Margot’ta yayılmasından birkaç faktör sorumlu, bunların arasında rustik bir üreme yöntemi uygulaması da var.”

Pek çok kümes hayvanı çiftçisi, kısmen çok sayıda tavuğu barındırmak için bir kümes inşa etmenin maliyeti nedeniyle, ama aynı zamanda bunun kuşların gelişmesini ve sağlıklı bir yumurta akışı üretmesini engelleyeceğine inandıkları için sürülerini kontrol altında tutmazlar. Çiftçiler, tavuklarını eve yakın tutmak için genellikle onları boyayla işaretler ve ardından bir hafta boyunca bağlayarak düzenli olarak aynı yerde besler. Serbest bırakıldıklarında, genellikle yiyecek aldıkları yere geri dönerler.

François, “Bazen tavuklarımız yumurtalarını başka yerlere bırakır ve çalınırlar veya geniş kanatlı şahinler tarafından öldürülürler, ancak akşamları uyumak için ağaçlara tırmandıklarında hırsızlardan daha iyi korundukları için bu iyidir” diye açıklıyor. Port-Margot’un Bas Petit Borgne bölgesinde yaşıyor.

Etkili bir çözüm olmadığında, tavuk çiftçileri kendi çarelerini kendileri yaparlar. François, ilaçlarının parasetamol, limon suyu ve kahveden oluştuğunu ve bunların günlük olarak alındığında tavuklarının sağlığını iyileştirdiğini iddia ediyor, ancak hala hastalığı taşıyıp taşımadıklarını bilmesinin bir yolu yok.

Bir motosiklet taksisi olan Jacquelin Gracius, “Port-Margot’ta aşılama kampanyaları başlatmak için yardım bulabilir ve uygun fiyatlı tavuk yemine erişebilirsek, bu bize çok yardımcı olacak ve daha fazla kreol tavuğu koruyup üretebileceğiz” diyor. sürücü ve tavuk çiftçisi.

Ferdinand, hükümetin Port-Margot için bir aşı programı düzenlemesini beklemek istemiyor. Düzenli bir aşılama programı sağlayacak yeni bir organizasyon kurmak için doktorlara, profesörlere ve çiftçilere danışıyor. Bu arada, yapabileceği tek şey, çiftçileri gezici creole tavukları için kümesler inşa etmeye teşvik etmektir; bu, pek çoğunun karşılayamayacağını bildiği bir masraftır.