‘The Right Stuff’ ve ‘Henry and June’ filmlerinin yıldızı Fred Ward, 79 yaşında hayatını kaybetti.

Uzun bir kariyeri boyunca cinsel açıdan maceraperest romancı Henry Miller’dan titiz ve suskun astronot Gus Grissom’a kadar çeşitli roller oynamış, güçlü bir ekran varlığına sahip çok yönlü bir aktör olan Fred Ward, 8 Mayıs’ta öldü. 79 yaşındaydı.

Ölümü, Bay Ward’ın ailesinin ölüm nedenini belirtmediğini veya nerede öldüğünü söylemediğini söyleyen gazetecisi Ron Hofmann tarafından açıklandı.

Bay Ward, erkeksi kişiliğini otantik bir şekilde ortaya koydu – veya sahip olduğu bazı işlerin klişelerinin önerebileceği kadar otantik. Alaska’da bir keresteci ve oduncu olarak çalıştı, amatör olarak boks yaptı ve Kanada’nın soğuk ve genellikle kasvetli Labrador bölgesinde bir radar teknisyeni olarak Hava Kuvvetleri’nde üç yıl geçirdi.

Bruce Willis veya Dwayne Johnson gibi maço erkeklerin yıldızlığına asla ayak uyduramasa da – genellikle yan rollerde bulunurdu – “Remo Williams: The Adventure Begins” (1985) gibi filmlerde sert, sert karakterler oynadı. gizli bir devlet kurumu için bir görevde dövüş sanatlarında yetenekli James Bond benzeri suikastçı; gözüpek bir motosiklet yarışçısını canlandırdığı “Timerider: The Adventures of Lyle Swann” (1982); Kevin Bacon’la birlikte sürünen solucan benzeri canavarlarla savaştığı “Tremors” (1990); ve Akademi Ödüllerini havaya uçurmayı planlayan bir terörist olarak rol aldığı komedi “Naked Gun 33 ⅓” (1994).

Ancak onun daha incelikli oyunculuk becerileri, Miller’ın karısı June (Uma Thurman) ve köşe yazarı Anaïs Nin ile yaşadığı Parisli aşk üçgeninin buharlı bir anlatımı olan “Henry and June”da (1990) tam olarak sergilendi. (Maria de Medeiros) 1930’larda. Film, konusuna dikkat çekmenin yanı sıra, Motion Picture’ın NC-17 Amerika Birliği derecelendirmesine sahip ilk film olduğu için biraz fazladan ün kazandı ve bu, kayıp bir gazetede ve yaptırımlardan kaçmasına izin verdi. isteksiz televizyon reklamları ve sinemalar – X dereceli olsaydı olurdu.

“Arka ucumun bununla bir ilgisi var gibi görünüyordu,” dedi Bay Ward, tehdit altındaki X dereceli için, ancak açıkta kalan tek arka uç değildi.

1990’da Washington Post’a “Kadınlar erkekler kadar bu filmin kışkırtıcıları olduğu için, belki bu bazı insanlar için bir tehditti” dedi. “Ya da belki benim açımdan bir teori.”

Miller’ın yaşama şehvetine ve müstehcen mizahına uygun olarak, Bay Ward onun işçi sınıfı Brooklyn arka planını ve aksanını ve ayrıca toplantıyı küçümsemede aldığı arsız, bohem neşesini yakaladı. Miller’inkine benzemek için kafasını traş etti ve onun tavırlarını taklit etmek için eski Miller’ın video kasetlerini inceledi.

Bay Ward, “Ağzının kenarıyla konuştu,” dedi. “Şaşkınlığı vardı.”

The Times’da ‘Henry and June’u inceleyen eleştirmen Janet Maslin, filme pek sıcak bakmadı – ancak Bay Ward için, ‘bir performanstan’ daha fazla kimlik vermesi istenmesine rağmen, ‘her zaman çekici’ olduğunu söyledi.

The Washington Post’tan Hal Hinson, hem film hem de Bay Ward’ın performansı konusunda çok daha hevesliydi. Miller gibi o da şöyle yazdı: “Ward, iri yarı Amerikan kabadayılığına gülünç bir bakış atıyor, ancak yine de karakterin bayağılıklarını sanatsal dürtüleriyle dengede tutuyor.” “Bir karakter oyuncusunun özgünlüğüne sahip bir yıldız performansı” dedi.

Frederick Joseph Ward, 30 Aralık 1942’de San Diego’da alkolik bir babanın çocuğu olarak dünyaya geldi. 1985’te Chicago Tribune’e “Babam çok zaman harcadı” dedi. “Ben doğduğumda hapisteydi, doğumu kutlamak için kısa bir süre dışarı çıktı ve hemen gitti.”

Fred 3 yaşındayken annesi kocasını terk etti ve hayatını yeniden inşa etmek için New Orleans’a gitti ve Fred’i Teksas’taki büyükannesinin bakımına bıraktı. Bay Ward, The Tribune’e “Bir süre sonra beni çağırdı” dedi. “Barlarda çalışarak bize destek oldu. Beş yıl içinde beş farklı yerde yaşadık. Sonra şovmenle birlikte olan üvey babamla evlendi. Belki de huzursuzluğum buradan geliyor. miras bıraktım.”

Liseden mezun olduktan üç gün sonra Bay Ward, Hava Kuvvetlerine kaydoldu çünkü ülkesine karşı görevi olduğunu söyledi. Hizmeti sona erdiğinde New York’a giden bir otobüse bindi ve Herbert Berghof stüdyosunda oyunculuk derslerine girdi, kapıcı ve inşaat işçisi olarak çalışarak geçimini sağladı.

Dersler ona sadece küçük bir film rolü verdiğinde, kamyonları yüklediği Florida’ya, ardından bir varil fabrikasında çalıştığı New Orleans’a uçtu; Potansiyel bir denizci işinin bir grev tarafından raydan çıktığı Houston; ve bir bowling salonunda yemek pişirmek için kısa süreli bir iş bulduğu Kaliforniya, Yuba Şehri. San Francisco’da toplu taşıma sistemindeki inşaat çalışmaları İspanya, Fas, Fransa ve İtalya’ya yapılacak bir geziyi finanse etti.

1985’te “Huzursuz bir Kerouac çizgim vardı, yolun çağrısı” dedi. “Sanırım bu varoluşsal yalnızlığı deneyimlemek istedim.”

Amerika Birleşik Devletleri’ne döndüğünde, 1975 yapımı “Hearts of the West” filminde adı geçmeyen bir kovboy rolü oynadı. Ancak ilk büyük rolünü 1979’da “Escape From Alcatraz”da hapishaneden kaçmak için Clint Eastwood’a katılan bir mahkumu canlandırana kadar alamadı. Bunu, bir işçi aktivisti ve Meryl Streep’in meslektaşı oynadığı Mike Nichols’un yönettiği “Silkwood” (1983) da dahil olmak üzere başka roller izledi.

Ancak Hollywood’un ciddi anlamda dikkatini çeken ilk film, Tom Wolfe’un aynı adlı kitabından uyarlanan Mercury Yedi astronotlarının destanı “The Right Stuff” (1983) idi. Bay Ward, Virgil “Gus” Grissom’ı canlandırdı. Hollywood Reporter eleştirmeni onu “belki de filmin en zorlu rolünde dünyevi ve alçakgönüllü” olarak nitelendirdi.

Bu filmin yönetmeni, daha sonra Bay Ward’ı “Henry and June”da oynayan Philip Kaufman’dı.

“The Right Stuff”tan iki yıl sonra büyük bir kariyer hayal kırıklığı yaşandı. ‘Remo Williams: The Adventure Begins’in yaratıcıları, adından da anlaşılacağı gibi, bunun James Bond benzeri bir serinin başlangıcı olacağını umdular ve Bay Ward iki devam filmi için anlaşma imzaladı. Ama bu bir gişe başarısızlığıydı ve diğer filmler hiç yapılmadı.

Bay Ward üç kez evlendi. Hayatta kalanlar arasında 27 yıllık eşi Marie-France Ward ve gitarist Django Reinhardt’ın adını taşıyan oğlu Django var.

Daha sonraki yıllarda, Bay Ward çok çeşitli filmlerde ve televizyon programlarında rol aldı, ancak resim için sahip olduğunu hissettiği bir yeteneği geliştirmek için daha çok çalıştı. Bu arayışta içindeki Henry Miller’ı takip etmiş olabilir – Miller, bir keresinde, Bay Ward, “hayatı tekrar tekrar deneyimlemeye” çalıştı.

“İçsel dürtüyü, yaratıcılığı ve tutkuyu takip etmesi gerektiğini bilen bir adamdı” dedi. “Yoksa acı içinde ölecekti.”

Amanda Holpuch katkıda bulunan rapor.